Οι Αζάνες, τοπικό φύλο αποκλειστικά της Βόρειας Αρκαδίας, εμφανίστηκαν νωρίς (8ο αιώνα π.Χ.) αλλά και «εξαφανίσθηκαν» νωρίς, αφού ήδη από τον 5ο αιώνα π.Χ. είχαν χάσει την όποια «ταυτότητα» τους - πάντα μέσα στα πλαίσια του Αρκαδικού «έθνους». Παρ' όλα αυτά, η πάλαι ποτέ παρουσία τους παρέμεινε στη μνήμη των ανθρώπων για αρκετούς ακόμη αιώνες, όταν πλέον ο όρος «Αζάνας» είχε καταλήξει ως  ποιητικό συνώνυμο  του όρου «Αρκάς». Μάλιστα ο σύνθετος χαρακτηρισμός «Αρκάς Αζάνας» που εμφανίζεται σε κάποιες πηγές, ουσιαστικά αποτελεί σχήμα λόγου που αποσκοπεί στο να δώσει έμφαση («ἓν διὰ δυοῖν»).

     Σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα, Αζανικές πόλεις θεωρούνται η Ψωφίς (Τριπόταμα), ο Κλείτορας, ο Φενεός, η Πάος, οι Θαλιάδες (Βάχλια), η Κύναιθα (Καλάβρυτα), οι Λουσοί (ανάμεσα σε Κλείτορα και Κύναιθα) και, τέλος, η Νώνακρις (βόρεια του Φενεού).

     Όσο για την Θέλπουσα, δεν υπάρχουν άμεσα στοιχεία (π.χ. πηγές της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας) οτι κάποτε ήταν Αζανική πόλη. Δηλαδή, δεν ταυτοποιήθηκε ποτέ ως τέτοια.

[βλ. π.χ. Nielsen, T.H. & J. Roy, "The Azanians of Northern Arkadia", Classica et Mediaevalia, vol. 49 (1998). σελ. 5-44]