Η ιδέα της δημιουργίας ενός Βυζικιώτικου συλλόγου προέκυψε από την ανάγκη «να βλέπονται» και «να συναναστρέφονται» οι σκορπισμένοι στη μεταπολεμική Αθήνα συγχωριανοί μας, προκειμένου να βρούν τρόπους για να βοηθήσουν το Χωριό. Το πολυαγαπημένο Χωριό που κράταγε τις ρίζες τους...

Την ιδέα και τη σχετική πρωτοβουλία είχε - ποιός άλλος - ο αείμνηστος Ν.Ι. Φλούδας, ο οποίος τον Απρίλη του 1945 σάλπισε γενικό προσκλητήριο από την «Πέρδικα» των αδελφών Μητρούσια, το τότε στέκι των Βυζικιωτών στην Αθήνα. Εκεί ο Φλούδας πρότεινε στους δώδεκα που απάντησαν στο κάλεσμα τη δημιουργία συλλόγου στην Αθήνα και την ανέγερση Ηρώου στο Χωριό. Ακολούθησε μια νέα συνάντηση, με πενήντα παρόντες αυτή τη φορά, όπου ορίστηκε προσωρινό συμβούλιο με σκοπό τη σύνταξη καταστατικού, ενώ τον Ιούλιο έγινε η πρώτη Γενική Συνέλευση, η οποία έδωσε τον γνωστό τίτλο στο σύλλογο που επικυρώθηκε από το Πρωτοδικείο της Αθήνας με την απόφαση # 5267/1945.

Η Ένωση λειτούργησε κανονικά μέχρι το 1950, για να πέσει ...σε λήθαργο που κράτησε οκτώ χρόνια! Η επιστροφή-μετάθεση το 1958 του Φλούδα στην Αθήνα, του δίνει τη δυνατότητα να ...ξανακινήσει τη μηχανή που, αυτή τη φορά, πήρε μπρός για τα καλά και δουλεύει από τότε ...ρολόϊ! Μέχρι να στεγαστεί σε ιδιόκτητο χώρο, η Ενωση έκανε νέο στέκι της το Καφενείο «Πανελλήνιον» [του Νίκου Αργυρόπουλου (Κυριμπασάκου), όπου η ...σκακιέρα είχε εξοβελίσει το τάβλι!]. Διακυρηγμένος στόχος της ήταν πάντα η «οικονομική, πνευματική και πολιτιστική ανάπτυξη του χωριού μας» ως και η «διατήρηση του συνδέσμου μεταξύ των Βυζικιωτών, σε όλα τα σημεία του πλανήτη, όπου κι αν βρίσκονται», όπως σημειώνει σε ομιλία του στο Πνευματικό Κέντρο του Βυζικίου το 2002 ο τότε πρόεδρος της Ένωσης Ι. Λεοναρδόπουλος.

Η Ένωση γιόρτασε τα εβδομήντα της χρόνια το 2015. Μέχρι τώρα, έχει παρουσιάσει σπουδαία επιτεύγματα, σε διάφορους τομείς, με κυριώτερα τα εξής:

•     ανέγερση «Μνημείου Ηρώων» στο Χωριό (1949)
•     έκδοση περιοδικού «Βυζίκι» (1959-σήμερα, 409 τεύχη)
•     απόκτηση ιδιόκτητης αίθουσας στην Αθήνα (1970)
•     προετοιμασία Ιδρυσης Λαογραφικού Μουσείου (1970)
•     καθιέρωση εκδηλώσεων «Φεστιβάλ Άκοβας» (1978)
•     αγορά αγροκτήματος στον Κουβαρά Αττικής (1993)
•     διοργάνωση δύο διεθνών συνεδρίων αναβίωσης Αρκαδικού Ιδεώδους
•     έκδοση «Πανόραμα των Απανταχού Βυζικιωτών» (1992)
•     επέκταση της αίθουσας στην Αθήνα (1998)
•     δημιουργία Θεατρικής, Χορευτικής & Μουσικής ομάδας

Η Ένωση έχει επίσης εκτελέσει ή έχει συμβάλει στην εκτέλεση διαφόρων κοινωφελών έργων στο Βυζίκι. Ανάμεσα τους είναι:

•     πλακόστρωση των πλατειών του Χωριού
•     ανακαίνιση κτιρίου Ανδρικάκη
•     επισκευή & συντήρηση της Ξερόβρυσης
•     τοποθέτηση αγαλμάτων - προτομών
•     τοποθέτηση πινακίδων και εντοίχιση αναμνηστικών πλακών
•     ανέγερση Μνημείου Εθνικής Αντίστασης
•     συμβολή στο φωτισμό του Χωριού
•     απόκτηση (από δωρεά) Πύργου Μπαμπίνη (2006)
•     απόκτηση (από δωρεά) οικοπέδου Παπανικολάου (2008)

Τέλος, μερικές ακόμη ενεργειες της Ένωσης είναι και οι παρακάτω:

•     δημιουργία Τράπεζας Αίματος στην Αθήνα
•     ενοποίηση & ανακαίνιση της αίθουσας στην Αθήνα (2003)
•     αγορά διαμερίσματος δίπλα στην ενοποιημένη αίθουσα (2005)
•     δημιουργία χώρου συνεδριάσεων ΔΣ στην αίθουσα (2007)

Όλα τα παραπάνω έγιναν πραγματικότητα με την υλική και ηθική υποστήριξη όλου του Βυζικιώτικου κόσμου και, σε πολλές περιπτώσεις, με προσωπική εργασία των συμπατριωτών μας.

Τα ονόματα των κατά καιρούς προέδρων της Ένωσης Βυζικιωτών, τα οποία είναι γραμμένα σε σχετική πλάκα/στήλη της αίθουσας της Ένωσης, φαίνονται εδώ.