Τελικά η Νέμεσις έδωσε το παρόν ως εξής:

Η «παράνομη» κάτοχος Μαργαρίτα (η «μονοβύζα»), δεχόμενη συνεχείς απειλές από τον θετό γυιό της Κόμητα Ιωάννη της Κεφαλονιάς (του Οίκου των Anjou, παρακαλώ, μάλιστα έναν από τους πλέον βίαιους χαρακτήρες της εποχής του), αποφάσισε για λόγους ασφαλείας να παντρέψει τη μικρή Ισαβέλλα με τον Δον Φερνάντο (του Οίκου των Aragon), δίνοντας του προίκα την Άκοβα και τα λοιπά της δικαιώματα στην περιοχή. Ο γάμος έγινε στη Μεσσίνα της Σικελίας όπου ζούσε τότε ο Φερνάνδος. Με το γυρισμό της, όμως, η Μαργαρίτα έπεσε στα χέρια των βαρώνων της παρέας του Ιωάννη, κλείστηκε στη φυλακή - όπου και πέθανε το 1315 - ενώ η περιουσία της άλλαξε χέρια...

Μετά το θάνατο (πάνω στη γέννα) της Ισαβέλλας, ο Φερνάνδος έρχεται το 1316 για να κερδίσει πίσω την προίκα του, αλλά στην αναμέτρηση ...Aragon εναντίον Anjou, τελικά, χάνει το κεφάλι του! Βοήθησαν σ'αυτό και οι πολυάριθμοι Βουργουνδοί του Λουδοβίκου και της συζύγου του Μώντ (εκπροσώπου του άλλου σκέλους των Βιλλεαρδουϊνων), που κατέφθασαν στην Πάτρα το 1316...